در فضیلت جهاد

قال علی(ع) لإ بنه محمد بن الحنفیه:

تَزولٌ الْجِبالُ وَ لاتَزُلْ٬ عَض علی ناجِذَکَ٬ أعَرَاللهُ جُمجُمَتَکَ٬ تَد

 فِی الأَرضِ قَدَمَکَ٬ إرْمِ بِبَصَرک أقْصَی القومَ٬وغَض بصَرک٬و

 اعلَمْ انّ النّصْرَ مِنَ عِندِ اللهِ سُبحانَه.

 حضرت علی (ع) به پسرش محمد حنفیه فرمود:

اگر کوهها از جـــــای کنده شوند تـــــــو ثابت و استـــوار باش٬ 

دنـــدانها را بر هـــــــم بفشار٬ کاسه سرت را به خدا عاریت ده

پای بـــــــرزمین میخکوب کن٬ به صفوف پایانی دشمن بنگر ٬

از فروانـــی دشمن چشم پوش٬ و بدان که پیروزی از ســــــوی

خدای سبحان است.